تغییرات انسولین سالها قبل از بروز بیماری دیابت

تحقیقات جدید  جدول زمانی اتفاقات کلینیکی  قبل ا ز بروز دیابت را مشخص کرده اند.

تحقیقات نشان می دهد که شواهد مقاومت به انسولین و  تغییرات میزان قند خون( مرتبط با دیابت نوع ΙΙ) را می توان از یک دهه قبل از، بروز دیابت اندازه گیری نمود .

اقدامات  جدی برای  پیشگیری از دیابت در افرادی که در مرحلۀ پیش دیابت هستند با تأخیر صورت می گیرد و بهمین علت نتیجۀ مطلوب  را نمی دهد.

نتایج این تحقیق در شصت و نهمین کنفرانس انجمن دیابت امریکا ارائه شد و در آخرین شمارۀ ژورنال The lancet به چاپ رسیده است .

محققین بریتینیایی، آزمایشات حساسیت انسولین و اندازه گیری قند خون ناشتا را بمدت سیزده سال در ۶۵٠٠نفر از کارمندان دولت دنبال کردند.با  بررسی نتایج به مدت  ده سال ، پانصد و پنج نفر از شرکت کنندگان در این تحقیق به دیابت نوع ΙΙ مبتلا شدند. مطالعات نشان میدهد تغییرات متابولیک افرادی که به دیابت مبتلا نشده اند،با مقدار ثابتی رو به بالا است در حالیکه در افرادی که به دیابت مبتلا شده اند، این تغییرات ثابت افزایش نیافته و در زمانها ی مختلف تغییر می کند وغالباً تغییرات به صورت ناگهانی و دور از انتظار است.

روند زمانی ابتلاء به دیابت

قند خون از سیزده سال قبل از تشخیص دیابت با روند ثابتی افزایش می یابد و افزایش مقدار قند خون ناشتا سه سال قبل ا زتشخیص دیابت سریعاً افزایش می یابد. همچنین افزایش سریع مقدار قند خون بعد از غذا (Post- meal glucose ) سه سال قبل از تشخیص دیده می شود.

حساسیت به انسولین پنج سال قبل از تشخیص دیابت نوع ΙΙ سریعاً کاهش می یابد.

فعالیت سلولهای بتا از نظر تولید انسولین سه تا چهار سال قبل از تشخیص دیابت با شیب تندی کاهش می یابد.

سه فاز مجزای زمانی در پیشرفت دیابت وجود دارد که برای هر مرحله استراتژی پیش گیری متفاوتی توصیه می شود.

 در طی مرحلۀ اول که شش سال یا پیشتر، از زمان  تشخیص دیابت اتقاق می افتد قند خون بطور نسبی ثابت است اما مقاومت به انسولین با افزایش ترشح انسولین بطور هماهنگ افزایش می یابد.

در این زمان با تغییر نحوۀ زندگی برای مثال افزایش فعالیت فیزیکی، تغییر رژیم غذایی و کاهش وزن می توان بزرگترین پیشگیری را علیه پیشرفت و بروز بیماری دیابت انجام داد.

مرحله دوم پیشرفت بیماری، با افزایش فعالیت سلولهای بتا ی پانکراس برای افزایش تولید انسولین و جبران مقاومت به انسولین همراه است. در این مرحله تغییرات بیشتری در نحوۀ زندگی بهمراه مصرف داروهای تنظیم کنندۀ قند خون نظیر متفورمین ، لازم است .

درمرحله نهایی پیشرفت بیماری که بعنوان فاز ناپایدارهم نامیده می شود تولید انسولین کاهش یافته و قند خون بطور نگران کننده ای بالا می رود. افرادی که به عنوان افراد دارای دیابت نهان (PRE DIABETES )  شناخته می شوند در این مرحله یا نزدیک به این مرحله از بیماری هستند.

محققین معتقدند پیشگیری در مراحل قبل ازورود به فاز ناپایدار بمراتب مؤثرتر است اما چگونه میتوان افراد را قبل از ورود به این مرحله شناسایی کرد؟

محققین در نهایت مجبور به اندازه گیری دو عامل خطرساز اصلی در ایجاد دیابت یعنی غلظت انسولین موجود در خون برای بررسی عملکرد سلولهای بتا و مقاومت به انسولین هستند.

با این حال به همۀ افراد توصیه می شود با اصلاح شیوۀ زندگی، داشتن فعالیت فیزیکی کافی و رعایت رژیم غذایی سالم احتمال ابتلاء به این بیماری را در خود پائین آورند.

منبع:

www.diabetes.webmd.com/news